Luang Prabang, Royal Capital of Laos

Sabai-dii allemaal (ja het is naast een good bye ook een how are you groet)

…slechts een aantal daagjes verder, maar ik kan me al niet meer herinneren waar de vorige post over ging. Ohja, dat ik met die mensen zou mee reizen. Mijn plan was om van Luang Nam Tha via Udomxai naar Knong Khiaw te reizen, en ‘m daar een beetje te chillen in schijnbaar prachtig remote gebied. Vanaf daar zou ik richting de Vietnamese grens gaan, om vervolgens weer naar het westen te gaan en Luang Prabang te bezoeken.

Het plan is nu zo gewijzigd dat ik eerst naar Luang Prabang ben gegaan. Ik reis morgen nog iets zuidelijker, en dan ga ik het rondje zoals hierboven omgekeerd doen, ik doe er iets langer over, maar dan heb ik wel de mogelijkheid van de boottrip van Knong Khiaw te nemen.

Maar over het hier en nu: Na een busrit van ca 10 uur kwam ik aan in Luang Prabang. De natuur is hier gewoon overal mooi, dus ik vond het eigenlijk niet zo erg. Totdat er een vrouw met mega haan op schoot naast me ging zitten. De locale bussen worden hier ook als cargo truck gebruikt, want we stopten telkens om zakken rijst, gereedschap en andere rotzooi in te laden, waardoor het uiteindelijk steeds drukker en voller werd in de bus. Afgezien van de constant overgevende locals, (plastic zak, vol? raam open en weg ermee) viel de reis best mee. Met de tuk-tuk van het busstation naar het centrum, en na stevig afdingen een goedkope kamer kunnen regelen. Die avond gegeten op de markt, en heb ‘t verder rustig gehouden.

De volgende dag verliep in den beginne wat naar; van de 8 mensen waar me mee waren verschilden de mening hevig over de te betalen prijs voor een bootrit naar een grot in de buurt. Toen uiteindelijk een prijs afgesproken was waren er een paar die de boot weer niks vonden. Ik en Marlou, een meisje uit Papendrecht waren het zat, en we zijn met wat mensen die zij eerder ontmoet had meegegaan naar de watervallen, ook in de buurt. Heb wat mooie foto’s, geweldig om in de verschillende basins te zwemmen. We hadden gehoord dat ‘we rechtsaf moesten, voorbij het blauwe ‘Danger, do not cross’ bord, en via die weg kwamen we bij een werkelijk paradijselijk stukje natuur.

Die avond tot laat gepilsd met het Australische stel bij de guesthouse, de volgende ochtend om 5u op om de monnikken te observeren terwijl ze hun rondgang door de stad maken voor aalmoezen (fatsoenlijk eten) van de lokale bevolking. Mooi om te zien.

De rest van de dag de stad doorgewandeld, en veel tempels bezocht. Met twee franse dames de Mekong overgestoken, een stuk gewandeld en beland in een klein dorpje waar ik een leuk kado’the voor Clau heb gekocht van een heel klein meisje, haar vader had een potterij, en ze probeerde volgens mij duidelijk te maken dat ze het olifantje zelf gemaakt had. (ja, de verassing is weg nu, I know). Verder gewandeld naar de oever van de Mekong rivier, genoten van het prachtige uitzicht, en een paar uur later met handen en voeten een locale visser ervan overtuigd om ons met zijn slowboat terug naar de oever van Luang Prabang te brengen. Gelukt, goedkoop, en een geweldige ervaring.

Vandaag een luierdag gehad, regent ook meer nu. Morgen vertrek ik naar Vang Vieng, het Salou van Laos, maar er schijnt ook een geweldig rotsachtig landschap te zijn, met grotten die te fiets/motorbike te bezoeken zijn. Het tuben (google maar even tubing Vang Vieng) sla ik uiteraard niet over.

Na Vang Vieng ga ik richting Phonsavan à Sam Nua à Knong Khiaw, en weer terug naar Luang Prabang met de boot. Tegen die tijd ben ik dik een week verder.

Ik ga stoppen nu, begin honger te krijgen. Bedankt voor alle leuke en lieve emails, had het wat moeilijk laatst, en jullie hebben me er weer bovenop geholpen.

Groetjes Julian!

Lao mobiel nummer

Hoi allemaal,

even kort berichtje, heb inmiddels en Lao mobiel nummer.

het is 0204062780,

je moet even deze website checken voor instructies.

http://www.hallobuitenland.nl/landnummer-van-laos

ik hoor verhalen over dat sms van laos naar internationaal niet goed werkt, we zullen zien.

Ben vandaag m'n Aussie en Israeli mensen weer tegengekomen, en na gezamenlijk overleg hebben we besloten om een stukje samen verder te reizen. ik moet een beetje omreizen, maar het is qua activiteiten wel beter, nu eerst de hectiek van de wat grotere plaatsen, en daarna wederom back to basics.

ik hou jullie op de hoogte,

Sabai-dii

Julian

Back to Basics, je weet toch!

Hoi allemaal!

wordt hier elke dag om 6u 's ochtends wakker, dus ik dacht laat ik daar deze keer eens gebruik van maken, door wat te posten.

Het oversteken van de grens verliep zonder veel problemen. Ik heb kunnen regelen dat ik de reis in Laos kon voortzetten samen met de mensen die ik die dag ervoor ontmoet had. Dit groepje zou in 'e'en keer doorreizen naar Luang Nam Tha, in Noord-Laos. na Chiang Mai was ik de toeristen-bende wel een beetje zat, en had in de Lonely Planet gelezen dat in Vieng Phoukaeen aantal mogelijkheden waren om een authentieke trekking te doen. Eenmaal aangekomen in het plaatsje (Strijen-Sas klein?) kneep ik 'm wel een beetje, het zag er allemaal verlaten uit, en ik vroeg de chauffeur om even te wachten totdat ik zeker wist dat bijvoorbeeld de guesthouses open waren. tis tenslotte laagseizoen. De chauffeur knikte instemmend, maar scheurde toch weg zonder op of om te kijken.

Gelukkig was de guesthouse open, en ik werd direct naar m'n eigen hutje geleid. Dit is primitief dacht ik. Ernstig twijfelend aan mezelf begon ik aan een rondje door het dorpje. Als enige Falang (westener) in town had ik veel bekijks. Ik vond het bureautje van waaruit trekkings werden georganiseerd, en de man sprak gelukkig engels! tijdje gepraat over vanalles en nogwat, en uiteindelijk een 2-day-1-night trekking geboekt, aardig prijzig, omdat ik dus alleen was. Wonderbaarlijk ben ik niet gestoken door muggen die nacht, aangezien er zo'n 100 in mijn hutje rondvlogen. De douche heb ik maar overgeslagen, omdat die er simpelweg niet was. De volgende ochtend wist ik waarom. De douche in dit dorpje is de stroom die zo'n 20 meter onder mijn hutje liep..... elektriciteit was ook ver te zoeken, sterker nog, de dichtstbjizijnde ATM was zo'n 70 km verderop! door de dure trekking had ik omgerekend nog maar zo'n 8 dollar opzak.

Wat Lao-food gekocht op de markt, waarschijnlijk afgezet, maar alles gaat hier in duizenden, dus het is nog lastig omrekenen. wederom was ik the talk of the town. Later die ochtend opgepikt door een guide met bus, we vertrokken richting het dorpje van het Khamu-volk, dat tien jaar geleden vanuit de bergen naar wat lager gelegen gebied is verhuist. Ze spreken hun eigen taal, en hebben een eigen spiritueel geloof (zoals veel bergvolkeren hier). Dit was pas echt primitief. Het dorpje uit gelopen, direct het bos in. Werkelijk prachtige natuur. Echt tof om te zien, al die rare planten, bomen, bloemen, insecten. Ook het horen vanrare geluiden van vreemde beesten is een ervaring opzich.

Na 5 a 6 uur gelopen te hebben door de bloedhitte kwamen we aan bij het ' eco-house', een huisje in de jungle, waar we zouden overnachten. Heb mezelf opgefrist onder een kleine waterval, en meegeholpen met het voorbereiden van het avond eten: pork geroosterd boven een vuurtje, en Kao Niaw, sticky rice, wat ze hier de hele dag door eten. een beetje groente gewokt, met, hoe kan het ook anders, poedersaus uit een Knorr pakje! ongelofelijk.

Die nacht goed geslapen, totdat de regen op m'n hoofd begon te druppelen, het dak van soort cocosnootboom-bladeren was niet helemaal waterdicht. Wakker worden midden in de jungle is geweldig, die vochtige lucht, wederom al die geluiden, dat is niet met woorden te omschrijven.

We begonnen aan de trip terug richting het Khamu-village, waar ik lunch zou krijgen bereid in 'e'en van de huizen aldaar. Vooral de kinderen in het huisje waren erg verbasd over mijn verschijning, maar ze vonden het geweldig om zichzelf terug te zien op de camera. Later bleek waarom iedereen zo verbaasd was: ik was ongeveer de 20ste toerist dit jaar, van de circa 50 die elk jaar dit dorp bezoekt.

na geduoched te hebben in de rivier en dik 1,5u te hebben gewacht op het busje dat me terug zou brengen naar Vieng Phouka, ben ik gelijk doorgegaan naar Luang Nam Tha, waar ik hoopte mijn Australische en Israelische vrienden hoopte te ontmoeten, heb ze nog niet gevonden hier, maar ik heb via via gehoord dat ze op trekking zijn, en ze komen vandaag terug denk ik. 's avonds hoorde ik een gozer engels praten, en ik hoorde direct dat het een Hollander was. En zowaar. het was een tafeltje met nog een NL meisje, een Zweedse en weer een Aussie. We hebben die avond samen gegeten, en genoten van het staatsbier: Beer Lao, dat in 640ml flessen komt, gekoeld voor 1 euro. (70ct voor een lauwe....)

In het kader van de broekriem aantrekken huur ik vanmiddag een fiets, en ga ik met het zweedse meisje naar de waterval een km of 10 van dit plaatsje vandaan. Ik zal de komende dagen wat zuinig aan moeten doen, maar dat is hier geen probleem.

Ik weet nog niet hoelang ik hier blijf, het steeds moeilijk om alleen weg te gaan en aan te komen, maar de praktijk leert dat je snel nieuwe mensen ontmoet die in het zelfde schuitje zitten, en dat je nooit lang alleen bent.

Ik zal dadelijk een aantal foto's proberen te uploaden.

groetjes uitLuang Nam Tha, Laos

Julian

Laatste nacht in Thailand

Hoi allemaal!

Heb nu weer even tijd om een berichtje te posten. De 2 dagen na de meditatie sessie ben ik op trekking geweest. de omgeving was niet heel erg mooi, erg droog, maar het is leuk om wat langer met mensen op te trekken. De eerste dag was het voornamelijk bergopwaarts, best heftig in die vochtige warme lucht. Aangekomen in het dorp van de hill-tribe werden we leuk ontvangen. Er werd voor ons gekookt, en slang stond ook op het menu, want die was net iets te langzaam om niet onder het kapmes van een Karen (=naam volk) vrouw te eindigen. smaakte goed. de zelfgebrouwen wisky was dus meer als wodka, maar het gaat om de ervaring natuurlijk.

ohja. de eerste dag hebben we ook een korte rit op een olifant gemaakt, maar dat mag geen namen hebben. toeristische toestanden (mensen pissig als je geen bananenkoopt --> hop terug naar kamp, 30/40 min ipv 60 op het gigantische gevaarte) Wel was erg leuk dat een klein baby olifantje ons bleef volgen.

Na wakker te worden onder het genot van een lokale thee ging de trekking verder, richting het bamboo rafting gebeuren. was opzich leuk, maar het water was laag en het was dus niet echt heftig ofzo. Wel lekker om eens zittend vooruit te gaan ipv lopend.

Die avond ontmoette ik in de guesthouse 3 andere guesthouse-gasten. Ze waren zeer genereus met het rondjes geven, maar stonden erop dat ik het niet hoefde te compenseren omdat ik nog jong en dus arm ben. (wat ik uiteindelijk niet erg vond natuurlijk) was leuke avond, minder leuke ochtend :-)

de rest van die dag was erg leuk, via ziplijnen door een stuk regenwoud ge-zipt. Dat was wel gaaf, 150 m lang, 40 meter hoog van boom tot boom. We hebben de gibbons (wit/grijze harige apen zonder staart) wel gehoord, maar niet gezien.

Terug aangekomen in Chiang Mai ben ik terug gegaan naar de Tourist Office gegaan. Na 3 dagen activiteiten bleek dat ik aardig belazerd was qua prijs, door een organisatie die zichzelf linked aan de overheid. Na veel gedoe in de winkel, weinig flexibiliteit van beide zijden kwam er een nieuw toeristen groepje binnen, toen kwam ineens de flexibiliteit van hun zijde om de hoek kijken, en nu heb ik vanavond dus een gratis overnachting in Chiang Khong, de plaats waar ik morgen de grens oversteek naar Laos.

Die avond veer hoop onzin gepraat met die mensen uit de guesthouse. Totdat we naar een tent gingen waar een van hen de eigenaar(es) van kende, omdat hij elf jaar geleden daar ook geweest was. Bleek een thai gogo-bar te zijn. Ik werd geintroduceerd als vriend van de vriend van de eigenaar, dus dat was wel tof. Erg aparte ervaring om ineens tussen de gogogirls en pauper-westeners te zitten haha. Was een langzame ochtend deze ochtend, een beetje drank en die 24/7 hitte is killing.

Gelukkig had de bus A/C, dus dat was goed te doen. Landschap wordt steeds mooier richting het noorden, dus de uren schoten voorbij. De medepassagiers zijn ook aardig, zijn nu een beetje aan het poolen enzo. Morgen vroeg op, dan de Mekong over naar Laos, waar ik wat meer ' off the beaten track', zoals ze dat hier noemen, wil gaan. Hoe? geen idee, maar ik moet wel, anders blijf ik niet binnen het budget.

Bedankt voor alle reacties, vind het erg leuk om ze te lezen, ga zo door!

Groetjes aan iedereen thuis!

Julian

ps. foto's komen eraan.....

ohja. de T.B.C.

nouja, eenmaal op het zolderkamertje aangekomen begon hij over dat het 100 Thai Baht koste, wat een bummer was, omdat hij ons had doen laten geloven dat het gratis was. zeker omdat ik om die reden mensen hadden meegevraagd. anyway, hij beogn te praten over good karma, bad karma, mijn karma was uitermate slecht, want ik had om 9u met clau afgesproken op skype, en het liep allemaal erg uit. om de bad karme weg te wuiven heb ik gevraagd of ik zijn pc ko gebruiken na afloop (internet shops sloten om 22 vanwege de avondklok). dat mocht gelukkig.

de sessie begon met ademhalingsoefeningen. in....hold....out...in...hold...out...etc. Je moest je gedachten op nul zetten, en telkens een ander deel van je lichaam ontspannen. Nou, geloof me, ik kon m'n rechtervoet niet op commando ontspannen. m'n linker bovenarm evenmin. Ook zat ik constant met de skype-afspraak met Clau in m'n gedachte, dus bad karma all over the place. alles gebeurde in een donkere kamer (was even bang dat hij ons zou rippen na een hypnose ofzo, maar dat bleef gelukkig allemaal uit). na de oefeningen en het ontspannen deed hj een felle lamp aan, waar je ongeveer een halve minuut recht in moest kijken, rete pijnlijk. maar je mocht ze niet sluiten, was ik nog niet doorweekt van het zweet, dan was nu wel van de tranen. anyway, de lamp ging uit, en waar hij over had verteld gebeurde: je zag een lichtgevende bol, die bleef hangen, rondzweefde en van kleur veranderde. Het bizarre was dat je de bol kon zien met ogen open en ogen dicht, en je kon het zweven manipuleren met je gedachte, en je armen! De van kleur veranderende bol zou je innerlijke ziel voor moeten stellen, en als de bol groen wordt moet je jezelf om forgiveness vragen voorwat je former self aan fouten heeft begaan. (jij bent de reincarnatie van een reincarnatie van een etc...) uiteindelijk zou je met zelf in het reine komen, en dat was het dan.

ik heb het nog getest met een kaars, kijk een tijdje in een kaars, blaaf ' uit, sluit je ogen, en je ziet de bol. De ademhalingoefeningen zijn dus alleen voor een intensiever effect. weirde ervaring, maar dat je het verrekte ding kon bewegen door het 'weg te duwen' was wel erg bizar.

pikant detail was dat de beste man het de hele tijd over zijn vriendin had, maar toen ik achter zijn pc kroop, internet browser opende popte als scherm #1 ' find your new thai girl-friend.com' o.i.d. op. haha, terug met beide benen op de grond, maar wel een ervaring rijker.

helaas ging het skypen niet zo goed, maar dat hebben we gisteravond gelukkig in kunnen halen. mis jullie allemaal,

groetjes Julian

hill tribe wiskey!

die wiskey smaakt meer naar wodka eigenlijk, maar wel goed te doen haha.

de thai tabacco gerold in een bananenblad is ook wel een ervaring.

berichtje vanuit guesthouse nu, van de laptop van een amerikaan die gediend heeft in Irak. nu met pensioen. trekking was leuk, maar wel erg toeristisch.

pff. net Elly en Clau gemaild, nu een beetje inspiratieloos. wilde vanavond nog een meditatie sessie doen, maar ben toch in guesthouse blijven plakken. de rest van het verhaal komt nog.

groetjes Julian.

p.s. plan is om zaterdag naar Chang Khong te gaan, aan de grens met Laos. 6 uur in de bus! met 35 graden? just have to get used to it. In Laos is amper A/C. dus tja.... het is zo slecht nog niet met die 17 graden in NL, toch? ;)

met jezelf in het reine komen.....

ha allemaal!

de tijd gaat hier snel, en ik maak ongelofelijke dingen mee, nu al!

I will continue this message in English, especially voor Sombat, the Thai dude I met at a temple (Wat) in Chiang Mai. He was using free wifi in the temple, and asked whether I and someone I met would use it. First we had a small doubt, but then we thought, well, why not!

So we started chatting with Sombat, and is was great fun. He was actually trading internet-usage for enhancing his English skills. He was doing fine, he told about his education (BusinessAdministration!) and his family, who live further up north near Chiang Rai.

Thanks again Sombat!

nu weer verder in Nederlands. ik heb al veel mensen ontmoet, maar het gaat snel over, want iedereen gaat z'n eigen weg. In de bus richting het vliegveld kwam ik een franse jongen tegen en we hebben samen een guesthouse gezocht in het centrum van Bangkok. Geen slechte sfeer qua protesten. geen roodhemd/politie gezien. Er scheen een avondklok te zijn, maar we hebben er weinig van gemerkt.

de volgende dag met de 12h slaaptrein naar Chiang Mai. In het station ontmoette ik Annette, from Ireland, ya noew! Ze woont ik Cork! en wist de Liebherr fabriek van Ramiro te liggen.

De slaaptrein gaf me een hoop Sziget express deja-vu's. Zonder de bekende namen, maar met lokaal bier en franse ros'e van Franse gozer die een 3L pak van z'n ouders had gekregen, en mee had weten te krijgen in het vliegtuig ofzo, wazig verhaal. leuke treinrit, weinig slaap.

Vanochtend samen met Annette een guesthouse gevonden, en we hebben Chiang Mai doorgewandeld. Het is niet zo heel groot, dus goed te doen. Wat opvalt is dat alle mensen echt verschrikkelijk aardig zijn hier. IEDEREEN wil je helpen met alles. Niet de vervelende verkopers die iedereen wel kent, maar gewoon iemand op straat die ziet dat je westers bent, en gewoon vraagt waar je vandaan komt en wat hij voor je kan doen. echt tof. Omdat Annette goed gezelschap is, en Chiang Mai supertof heb ik besloten om hier wat langer te blijven.

Morgen ga ik op een 2 dagen trekking, including elephant trekking/rafting/hill-tribe homestay en weet ik 't allemaal.

maar terug naar de titel: een van de mensen die ik tegen het lijf liep kwam uit Praag, maar woonde al lang in Thailand, en gaf meditatie-sessies. uit nieuwsgierigheid toch maar wezen kijken. Wat mensen uit het guesthouse zover gekregen om mee te gaan, en daar gingen we. naar zijn huis, ergens op een bovenkamertje...........

........................T.B.C.

ik ga stoppen nu. over een kwartier start hier de avondklok, welke wel gehandhaafd wordt, zo zegt men, en ik moet nog terug naar de guesthouse.

Heel veel groeten en kussen, vanuit een zweterig kamertje in die man z'n huis, wiens computer ik mocht gebruiken :)

Julian

Veilig aangekomen!

Hoi allemaal,

ik zag in m'n ooghoek een computer staan bij de tourist office, dus dacht ik meld meteeen dat ik veilig aangekomen ben. Zowel Dubai airport als het vliegveld in Bangkok zijn echt mooie vliegtuigen. Iedereen spreekt engels!

Ik ga nu een hotel / guesthouse zoeken. Heb net m'n eerste Thai Bath gepind, Ga zo meteen nog wat dollars halen, dan komt het helemaal goed!

groetjes vanuit Bangkok, locale tijd: iets over half 2 's middags. 35 graden celcius,

Julian

laatste nacht in Nederland

Hallo allemaal,

pas het tweede, maar alweer laatste bericht voordat ik Nederland ga verlaten!

Veel mensen hebben me gevraagd 'wat ik ga doen', of ik een ander reisplan heb, of dat ik überhaupt nog wel ga. Gelukkig is de rust weer enigszins wedergekeerd in Bangkok, dus ik ga met goede moed richting Thailand. Za 22 mei vlieg ik om 15:30 vanaf Schiphol, kom dan 23:59 lokale tijd aan in Dubai, en vlieg dan 03:15 door naar Bangkok, waar ik, als alles goed gaat 12:30 lokale tijd land.

Zoals ik al vaak heb gezegd: de situatie veranderd met de dag, maar ik denk dat het in Bangkok nu alleen maar rustiger wordt. Het plan is nu om op het vliegveld of daar in de buurt te overnachten, en dan de volgende dag de trein te pakken in het centrum. Als ter plekke blijkt dat het toch onveilig is om het centrum in te gaan, dan zal ik niet op het vertrek station opstappen, maar op een tussenstation al iets richting het noorden.

Ik heb een skype account aangemaakt: julian_elbruno (Rotterdam). je kan me toevoegen, en wie weet kunnen we nog een keer skypen.

Voor de mensen die niet willen afwachten: jullie kunnen het beste sms'en naar mijn Nederlandse nummer. Ik zal dan proberen te reageren met een thais/laotiaans/cambodiaans nummer.

Iedereen heel erg bedankt voor het medeleven en de leuke reacties. Dat doet me goed. Mijn volgende bericht zal vanuit Azië komen, waarvandaan en wanneer? Dat merken jullie vanzelf!