Nog een paar uurtjes...en dan zijn we voor het eerst wereldkampioen!
Ze zijn hier in azie aardig gek wat voetbal betreft, er word in verhouding veel geld op uitslagen etc gewed.

Maar terug naar Laos. In m'n laatste bericht ging ik opweg naar Pakse, om vanuit daar een motor-tour te starten. De eerste avond in Pakse werd gevuld met de wedstrijd NL - (??), in gezelschap van een groep nederlanders. we besloten om gezamelijk de motor tour te doen. Ik Mick, Paulien, Nienke, Barbara en Rosanne gingen de volgende ochtend (werd middag....ik moest even instructeuren...) op pad richting het Plateau. Het tempo was langzaam, maar ik vond het best want ik voelde de 240 km van de dag ervoor nog in m'n polsen. het mooie van langzaam gaan is dat je alles ziet, kinderen met een oeverloos enthousiame die je zwaaiend en schreeuwend op staan wachten zodra ze je zien aankomen, alledaagse tafarelen van de mensen wonende in de hutjes, ontelbaar verschillende soorten vlinders en fruitbomen. koffieplantages, thee plantages en mooie watervallen. Op dag twee besloot Mick dat hij het zat was met het tempo, en ging terug naar het startpunt in Pakse. De dames en ik reden verder en hebben overnacht in Attapeu, wat een verbastering is van Buffaloo-shit in het Lao. Het was inderdaad een shithole, maar we hebben wel gezellig gedineerd: een soort van stoof-achtige BBQ / gourmet shizzle, geimporteerd uit China ofzo.

De volgende dag vroeg op pad, maar al snel werden we ernstig vertraagd door een lekke achterband van een van de dames. de band was niet het probleem, maar de wielmoer ging niet los, zélfs ik kreeg er geen beweging in (....) uiteindelijk hebben ze 'm doorgezaagd met een mini-handzaagje, vertraging: dik 3 uur. leuk was wel weer dat ik na een rondje lopen uitgenodigd werd om mee te lunchen met een familie in de buurt. wederom geen idee wat ik gegeten heb, maar het smaakte allemaal best. het was ondertussen gaan regenen, en wat het hoogte punt van de trip moest worden, een dirt road door de jungle, met onderweg een mega waterval, werd voor mij het dieptepunt, (op dat moment....). de weg was veranderd in een ware glijbaan. de dames durfden niet verder, en ik heb het nog even in m'n eentje geprobeerd. 5 km en 30 minuten later kon ik niet meer voor of achteruit. compleet bedolven onder de modder. was het in het begin nog glad, maar mogelijk, daar was het nu echt klaar met de pret. met behulp van een local het kreng uit de modder getrokken, en voorzichtig terug gereden naar de gesealde road. in een noodvaart de dames weer ingehaald en de trip gezamelijk voortgezet. geslapen in een vreemd plaatsje en na een verassend goede nachtrust weer op pad gegaan, richting Pakse, dwars door de koffie plantages. onderweg fatsoenlijke koffie gedronken, en bij terugkomst in Pakse Nederland Brazilie zien verslaan in een toko langs de rivier, loaded met locals die voor 1,5u ook even pro-oranje waren, geweldig. (behalve dat we te weten waren gekomen dat Mick op zijn 2e dag een ongeluk heeft gehad, en 2 sleutelbenen had gebroken...het echte dieptepunt dus....)

de dag erna m'n rustdag gepakt: traditionele Lao Body Massage. het leek wel of ze 5 handen had, dat ielige meisje wat verdomd sterk was en me aardig opgerekt heeft (ok, ik weet precies welke personen er nu moet lachen....)

de rest van de dag geslijt aan de rand van een zwembad van een dik hotel. 's avonds een stukje duitsland - (??) gezien. en m'n slaapzaal opgezocht.

m'n laatste stop in Laos lag in het vooruitzicht; 4000 islands, en Don Det in het speciaal. Zuid-Laos bestaat uit een gigantische mekong delta, waar '4000 eilandjes' door zijn ontstaan, van bewoond en groot, tot 3 bomen en een dode struik. Don Det is het backpackers eiland, en afegezien van de zeldzame zoetwater dolfijnen die ik gespot heb kan ik het kort houden. je voert UIT principe geen reet uit op het eiland, net als de locals. plan je ontbijt, lunch en dinner, want je moet minstens 1,5 u wachten op je schotel, en je hebt geluk als je krijgt wat je besteld hebt. Laid Back 24/7 lijkt hier het motto te zijn, en ik had geen enkele moeite om me aan te passen. 3 lange maar leuke nachten gehad, NL zien winnen, en de volgende dag richting Cambodja gereisd.

Alles verliep vrij vlekkeloos, alleen het duurt ellenlang voordat er iets gebeurd. eenmaal in de cambodjaanse bus beland brak de pleuris uit in mijn hoofd: nog 8 dollar op zak, met de kennis dat er geen pin-automaten zijn in de buurt (lees 100km omtrek) van waar ik eruit moest. 'je kan wel met je visa geld opnemen'. ik was alleen de pincode vergeten, en stond dus nog steeds met 8 dollar op zak. doorgereisd in de hoop een pinner te vinden, wat godzijdank lukte: ik was weer een rijk man!

vanuit die plaats, Kratie, doorgereisd naar Sen Monorom, een klein dorpje in hillbilly Cambodia. geweldig 'guesthouse', genaamd de Nature Lodge. ik zal binnenkort foto's posten, maar stel je een bungalow hutje voor waarbij de bomen als pillaren dienstdoen, en de takken dwars door de muur naar binnenkomen en het hutje via het dak weer verlaten. De douche/wc was helemaal geniaal; binnenkort foto's! Vanuit die plek een olifanten-tocht gedaan. erg tof, maar al pijnlijk na 5 minuten. de gebadderd met olifanten in een stroompje, dat is echt onbeschrijfelijk, zo''n gigantisch beest een scrub geven, haha. op de terugweg op de nek gezeten, wat een stuk comfortabeler was dan in het inieminie zit-geval op de rug. animal cruelty? zeker en vast, maar de beesten zagen er gezond uit, en leken niet veel moeite te hebben met het extra gewicht.

wachtende op onze pick-up die ons terug zou brengen naar de Lodge ware we getuige van een bizar maar ernstig ongeluk. Het zou een 'funniest home-video' kunnen zijn, afgezien van het feit dat een local een gigantische snee tot op 't bot van z'n been eraan overhield. Compleet in shock onderging hij een snelle first-aid behandeling van één van ons. hij moest duidelijk naar het ziekenhuis, maar omstanders maakten duidelijk dat dat te duur is....bizarre wereld.

dag 2 in Sen Monorom doorgebracht op de motor, geleend van de Duitser Mecks, die die dag op een andere trek ging. heerlijk om door de groene heuvels van het oosten de cruisen, opweg naar verborgen watervalletjes, kleine dorpjes en bizarre vergezichten. de dirtroads waren ware racetracks, en ik vergat voor het gemak even het gevaar van het rijden op zo'n schakelscooter.

Die avond geprobeerd wakker te blijven met een groep packers door eindeloos te poolen, maar we haalden de start van Duitsland- Urugay niet. Ben nu in Kompong Cham. en vertrek morgen naar de hoofdstad. Phnom Phen.

vanuit daar kan ik waarschijnlijk wel een nieuwe foto serie uploaden.

veel plezier allemaal vanavond. ik moet hier wachten tot half 2 's nachts. en ga een rondje town+ mekong boulevard doen om de tijd te doden.

groetjes Julian